انواع چاهها و روشهاي حفر آنها

۱۱ بازديد ۰ نظر

چاه هاي دستي :

 اين چاه ها ديرين و ابتدايي ترين چاه هاي آب به شمار مي‌روند كه در پيشين , بيشتر از روز جاري مرسوم بوده و مورد استعمال واقع مي شدند . در روستاهاي جمهوري اسلامي ايران چاه هاي دستي فراوان است و از آب آن براي مصارف شرب به كار گيري و يا اين كه دام به كارگيري مي شود . چاه هاي دستي را اكثر زمان ها در رسوبات آبرفتي و با وسايل ابتدايي ( كلنگ و بيل ) تا عمق برخورد به تراز آب زيرزميني و تا چندين متري ذيل آن حفر مي نمايند . زيرا حفر چاه با دست در اعماق فراوان , با مشكلات با مشكلات زياد همراه است , لذا اين چاه ها را اغلبدر نقاطي حفر مي نمايند كه عمق برخورد به تراز آب زيرزميني مضاعف نباشد ( دربين ۵ تا ۴۰متر ) . به خواسته ايمني و خودداري از ريزش ديواره ي چاه , آن را بوسيله تخته سنگ , خشت , بتون و يا اين كه لوله ي جدار پوشش مي دهند .  حفر چاه
چاه هاي نصفه عميق : 
بعضا از چاه هايي كه توسط دست حفر مي‌شوند , چاه نصفه عميق مي‌گويند و بعضا ديگر چاه هايي را كه تا عمق حداكثر ۳۰ تا ۳۲ كنده مي گردند , چاه نصفه عميق مي نامند . توده اي ديگر چاه هايي كه تا اولي سفره ي آب زيرزميني حفر ميگردند , چاه نصفه عميق ميگويند . 
توده ي ديگر ميگويند كه تا هنگامي كه كيفيت آب در ذيل زمين تغيير و تحول نكند , چاه حفر شده در آن چاهي نصفه عميق است . البته لحاظ پيروز اين است چاهي كه تا او‌لين سفره ي آب زيرزميني حفر مي شود , چاهي است نصفه عميق به شرطي كه عمق آن از ۱۰۰متر تجاوز نكند . 
چاه هاي عميق : 
به چاه هايي گفته مي شود كه عمقشان بسيار است و با دستگاه حفاري حفر ميشوند . بيشتر چاه هاي كشاورزي و چاه هايي كه در سفره هاي عميق , يعني در سفره هايي كه مرحله آب آنها در اعماق دوچندان واقع است , حفر مي‌شوند از دسته عميق مي‌باشند . قطر چاه هاي عميق متعدد است . در عين حالا قطر بيشتر چاه هاي عميق في مابين ۱۲ تا ۱۸ اينچ مي‌باشد . 
چاه هاي عميق مغاير چاه هاي نصفه عميق كه تا او‌لين سفره ي آب حفاري مي‌شوند و از آنان آب ميگيرند , از سفره هاي متفاوت مي گذرند و مي‌توانند از همه آن‌ها آب بگيرند . چاه هاي عميق را نيز در رسوبات قابل انعطاف ( آبرفتي ) و نيز در سازند دشوار حفر مينمايند . دستگاه حفاري ضربه اي با ضربه زدن هاي مداوم ( حدود ۵۰ تا ۶۰ ضربه در دقيقه ) و دستگاه حفاري روتاري با چرخش مداوم مته , زمين را خرد و سست مي‌كنند . مواد كنده را در سيستم حفاري ضربه اي با وسيله اي به اسم گل كش بالا مي‌آورند . البته در سيستم روتاري به ياري جريان بدون واسطه و يا اين كه معكوس گل حفاري و يا اين كه آب , از باطن چاه بيرون مي‌سازند . براي حفر چاه در سازند دشوار از دستگاه حفاري روتاري استعمال ميگردند . 
چاه هاي اكتشافي : 
اين چاه ها را فقط ب خواسته اكتشاف حفر مي نمايند . در مناطقي كه هنوز چاهي حفر نشده و از حداقل و كيف سفره ي آب اطلاعي در دست نيست صرفا با حفر چاه هاي اكتشافي كه پايين حيث متخصص يا اين كه محقق انجام مي شود , مي توان از سفره آب آشنايي كافي بدست آورد . 
شايسته ترين و ظريف ترين روش تصاحب كردن خصوصيات سفره ي آب , حفر و پمپاژ چاه هاي اكتشافي است . 
صرفا عيب چاه هاي اكتشافي فراوان بودن هزينه آنها است . ديگر اين‌كه بوسيله آن‌ها مي توان صرفا از يك محدوده كوچك اطراف چاه خصوصيات سفره زا انتخاب كرد و با دقت به اين كه ناهمساني رسوبات در جهات گوناگون بسط دارااست , لذا نمي‌توان صرفا با حفر يك‌سري رينگ چاه اكتشافي در يك ناحيه ي بزرگ , به خصوصيات فيزيكي و شيميايي سفره ها پي پيروزي . 
چاه هاي پيزومتري : 
چاه هاي پيزومتري را به مراد مطالعه نوسان هاي مرحله آب زيرزميني , تهيه و تنظيم نقشه هاي سطح آب و محاسبه حجم آب محل ورود جانبي زيرزميني و خروجي سفره حفر مي نمايند . قطر اين چاه ها را براي تحت آوردن هزينه حفر , كم تعيين مي نمايند ( ۶ - ۱۰ اينچ ) آنچه گه مي بايست در زمينه ي اين چاه ها دقت داشت اين است كه بايستي آن‌ها‌را در سفره كليدي حفر نموده و با تست هاي معمول و همگاني , از رابطه هيدروليكي ميان چاه و سفره مطمئن شويد . 
چاه گمانه : 
اين چاه ها اصولا نوعي چاه اكتشافي به اكانت ميايند . هنگامي كه متخصص در حيث دارااست در حوزه‌ اي كه وجود و خصوصيات سفره آب برايش ناشناخته است , محلي را براي حفر چاه انتخاب كند , سفارش حفز چاه گمانه را مي دهند . با اين كار در حقيقت بر وجود آب زيرزميني مشكوك بوده و مسئوليت عدم موفقيت چاه را به صاحبان چاه واگذار مي كند . 
چاه هاي مشاهده اي : 
به چاه هايي كه در نزديكي چاه پمپاژ حفر مي نمايند تا تغييرات مرحله آب را در زمان تست هاي پمپاژ مقدار گيري نمايند , چاه هاي مشاهده اي ميگويند . گهگاه به چاه هاي پيزومتري هم , زيرا مرحله آب آن را مقدار گيري و بخشيد ه ها را مشاهده مي نمايند , چاه مشاهده اي ميگويند . 
چاه هاي آرتزين : 
هنگامي كه حفاري به يك سفره ي محصور يا اين كه پايين فشار برخورد مي نمايد , آبي رنگ كه پايين فشار رسوبات بالاي سفره است , در داخل چاه بالا ميايد . البته اكثر زمان ها به تراز زمين نميرسد كه بدين چاه ها , چاه هاي نصفه آرتزين مي‌گويند . در دسته چاه به سفره اي كه ذيل فشار فراوان است برخورد مي نمايد و آب از دهانه چاه به خارج فوران مي نمايد . زيرا اين چاه را براي اولين دفعه در حوزه‌ آرتوز بنا شده در شمال غرب فرانسه مشاهده و مطالعه گرديده اند , لذا اين چاه ها را در نقاط ديگر دنيا هم به همين اسم مي‌خوانند . 
حفاري : 
حفاري ضربه اي 
دستگاه هاي حفاري ضربه اي و يا اين كه سوندوزها , دستگاه هاي بي آلايش اي مي‌باشند كه براي پژوهش هاي آب يابي دوچندان مطلوب ميباشند 

تا كنون نظري ثبت نشده است
ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در مونوبلاگ ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.